Die ene donderdag, de dag waarvan iedereen weet dat het Hemelvaart is, die dag die zo bijzonder is. Niet vanwege het dauwtrappen dat in bepaalde delen van het land zo populair is; niet vanwege het feit dat er een heleboel activiteiten op het marktplein zijn. Nee het is bijzonder vanwege iets compleet anders.  

Hemelvaart is die gebeurtenis die plaatsvond net buiten Jeruzalem. Hemelvaart is dat moment dat de Heere Jezus Christus deze aarde verliet. En wat maakt het nou zo bijzonder? Vanwege hetgeen wat daar gezegd werd en de reactie die daar vervolgens op kwam.

De Heere verliet Zijn volgelingen, waar Hij drie jaar lang mee was opgetrokken. Hem nakijkend werd er tegen deze apostelen gezegd dat de Heere weer op dezelfde manier zou terugkeren. En waar ze na de kruisiging vol verdriet zichzelf opsloten was dit het moment waar ze vol vreugde teruggingen naar Jeruzalem. Hoe bijzonder is dat?

De Heere is weggegaan en toch keren ze met blijdschap terug. Dit kan alleen vanwege de vaste hoop die er in hen leefde. De Heere is weg, maar Hij zal terugkeren. En die realiteit geldt voor ons allen vandaag de dag ook. En dat maakt de dag van Hemelvaart zo bijzonder: het uitzien naar Zijn komst. Want “zoals jullie Hem hebben zien weggaan, zo zal Hij ook weer terugkeren… en de hele wereld zal het zien”. Wat een geweldig vooruitzicht is dat, waar we op Hemelvaartsdag bij stil mogen staan.