Vanuit Bijbels perspectief gezien, zijn er verschillende momenten in het jaar waarbij er gedankt kon worden voor de oogst. De eerste keer was in maart/april waarbij het eerste graan werd binnengehaald, de gerst. Dit werd gezaaid aan het einde van het jaar en was rijp in de periode maart/april.

Het tweede dankmoment was het moment waarop de tarwe werd binnengehaald, vijftig dagen na het binnenhalen en aanbieden van de gerst, in de maand mei/juni. Ook hierbij werden de mannen, net als bij het binnenhalen van de gerst, gezegd dat ze naar Jeruzalem moesten komen.

En het laatste dankmoment was in september/oktober, waarna de druiven en olijven werden geoogst en binnen werden gehaald. Ook nu moesten de mannen naar Jeruzalem komen om God te danken.

De oogst: voor ons zo vanzelf sprekend. Elke dag vers in de supermarkten te vinden; stuntprijzen voor groente en fruit. Maar we hebben de oogst maar aan één Persoon te danken en dat is onze God in de hemel. Die water geeft, Die doet groeien en de opbrengsten voortbrengt. En daarom is de oogstdankdag een goed moment om daarbij stil te staan: aan Wie hebben we al het eten te danken?